Januari 2018 Zwarte humor en origineel proza over de moderne loser

Dat is de mooie omschrijving van de verhalen in De wimpers van Franco door Anneke van Ammelrooy voor de Nederlandse bibliotheekdienst.

“In deze verhalen domineert het type van de moderne mannelijke loser: werkloos en alcoholist, bedrogen door een eerste grote liefde, slachtoffer van afpersing weduwnaar, een chef die vakkundig door zijn collega;s in de val wordt gelokt, een consultant die bang is voor het mislukken van een belachelijk project van een belangrijke opdrachtgever. Maar de auteur (1950) weet zich ook te verplaatsen in vrouwen die bepaald niet niet alles uit het leven wisten te halen en die hier figureren als eigentijdse misfits, zoals de verpleegster die zich bijna opnieuw laat verleiden door een man met losse handjes en de rechter die tegen haar zin twee verdachten moet vrijlaten. De verhalen boeien door de ogenschijnlijke richtingloosheid van de gebeurtenissen, de lezer heeft geen idee waarop al dat soms toch zeer herkenbare alledaagse gedoe zal uitdraaien. Veel hoofdrolspelers leven eigenlijk in hun verbeelding. Zwarte humor en origineel proza compenseren het opdoemende beeld van een Nederland dat niet gelukkig weet te worden.”